نامه عماد بهاور به همسرش: تو را دعوت می کنم به دیدن هستی و انسان ها، با تمام رنج ها و شادی هایشان
ما نمی توانیم از وضعیت کنونی خود به شناخت حقیقی از دیگران دست یابیم. شناخت حقیقی از یک انسان یا یک پدیده زمانی حاصل می شود که در وضعیت خود او قرار بگیریم، با آن یکی شویم و به جای آن باشیم، پس یک جابجایی لازم است: جابجایی از بودن در وضعیت خود به بودن در وضعیت دیگری، درک کامل تجربه ها، احساسات و ذهنیات انسان ها تنها زمانی میسر است که بدانیم فاصله ای بین ما نیست، ما یکی هستیم. پس چشمهایت را ببند و با من بنشین به تماشای هستی و انسان هایی که تجلی هستی اند....